U okviru proslave Dana oslobođenja Budve, Grad teatar je organizovao razgovor sa ovogodišnjim dobitnicima nagrade „Grad teatar“ za pozorišnu umjetnost i nagrade „S. M. Ljubiša“ za književnu umjetnost.
Dobitnik nagrade “Grad teatar” za pozorišnu umjetnost je Miodrag Krivokapić. U okviru programa Veče sa glumcem sa Miodragom Krivokapićem razgovor je vodila Milena Lubarda Marojević. Organizatori su Grad teatar i Opština Budva, a razgovor je održan u zgradi Akademije znanja.
Obrazlažući nagradu Grada teatra, žiri je između ostalog napisao:
„Glumac Miodrag Krivokapić svojom markantnom scenskom pojavom i širokim dijapazonom glumačkih sredstava, obeležio je čitav jedan plodan period jugoslovenskog, a potom srpskog, pozorišta i filma. U svojoj veoma bogatoj glumačkoj karijeri odigrao je veliki broj naslovnih uloga, poput Otela, Lira, Ibija…, a publika budvanskog festivala pamtiće ga po ostvarenjima u predstavama Karolina Nojber i Banović Strahinja u režiji Nikite Milivojevića, i Ogovaranja u režiji Ljubiše Ristića. Svojim sjajnim kreacijama u ovim predstavama Krivokapić je ostavio trajan trag i dao značajan doprinos razvoju i renomeu Budva Grad Teatra“.
Razgovor sa glumcem je vodila Milena Lubarda Marojević. Veoma dobrim odabirom pitanja, prisutni su bili u prilici da saznaju ne samo o dosadašnjim scenskim aktivnostima Miodraga Krivokapića, već i o prilikama koje su vladale na prostoru nekadašnje Jugoslavije u oblasti scenske umjetnosti, ali i o današnjoj situaciji u toj oblasti.
Veći broj pitanja odnosio se na učešće Miodraga Krivokapića u predstavama koje su imale svoje izvođenje u okviru Grad teatra. Kad govori o Grad teatru, naglasio je Miodrag Krivokapić, onda se najači utisak odnosi na 1987. godinu, odnosno na početak Festivala. Još uvijek su mu u živom sjećanju, kaže glumac, Stari grad koji se još obnavljao i u koji su prvi stanari bili glumci. To je bilo vrijeme kad su se predstave mogle izvoditi na bilo kojem prostoru unutar ili van Starog grada.
Sjećajući se predstava koje su izvođene u okviru Grad teatra, ispričao je niz zanimljivih događaja vezanih za neke lokacije đe su se izvodile predstave kao što je npr. Drobni pijesak, kašnjenje predstave tri sata, dolazak publike brodom i sl.
Poseban dio razgovora odnosio se na poznate predstave koje su nastale u bivšoj Jugoslaviji, a koje su sa ogromnim uspjehom igrane veoma veliki broj puta. Takođe, govorio je o odnosu sredine prema pozorištu ranije i danas. Društvo je imalo kvalitetniji odnos prema pozorištu i kulturi uopšte, a pozorište je uzvraćalo dobrim predstavama, često i sa takvom tematikom koja je oslikavala aktuelni trenutak, koje su ukazivale na problem. Takve predstave publika je rado gledala.
Na svu sreću, istakao je Krivokapić, pokidane veze se uspostavljaju i zadnjih godina ponovo se radi na nekim zajedničkim predstavama i glumci učestvuju u radu pozorišta na teritorijama susjednih država. Više u video zapisu.
FRAGMENTARNI VIDEO ZAPIS
Jako zanimljivom razgovoru prisustvovao je veoma mali broj slušalaca. Ovakva pojava je česta situacija u zimskom periodu, pa se s razlogom može postaviti pitanje da li su dobronamjerne primjedbe onih koji govore da se u tom periodu u Budvi ništa ne dešava. Kad se nešto i organizuje, najčešće nema onih koji kažu da im ovakva i slična dešavanja puno nedostaju.
