Samostalna izložba turske umjetnice Asli Turkeli, pod nazivom “The World is Not Enough” otvorena je 26. novembra 2014. godine u Modernoj galeriji u Budvi.
Asli Turkeli rođena je 1985. godine u Istanbulu u Turskoj. Diplomirala je na Yildiz Tehničkom univerzitetu, Fakultet za umjetnost i dizajn na odsjeku za kombinovane umjetnosti. 2014. godine postala je diplomac na IKBU Fakultetu za umjetnost i dizajn, Odsjek za primjenjene umjetnosti. Rad nastavlja u svom ateljeu u Istanbulu.
AKTIVNOSTI:
2013 V i VI međunarodna umjetnička radionica “Art suites Gallery”, Bodrum, Turska
2013 “Acis depo”, izložba Mixer Galerije, Tophane, Istanbul
2012 “Beyoglu, Beyoglu” Izložba slika i skulptura, ARTE Istanbul, Turska
2012 XII po redu godišnje takmičenje mladih umjetnika, Deniz muzej i Umjetnicka galerija, Besiktas
2012 Takmičenje mladih umjetnika II, Deniz muzej, Istanbul
2012 “Umjetnost preispituje nasilje” međunarodna ženska umjetnička izlozba, Dogus univerzitet, Istanbul
2012 Takmičenja mladih umjetnika I, Deniz muzej i umjetnicka galerija, Istanbul
2011 IV EGART takmičenje mladih umjetnika, Izmir, Turska
2011 Muzejska asocijacija sculpture i slikarstva “IV međunardno takmičenje u oblasti štampe”, izložba, Tophane Amire izložbena galerija, Tophane, Istanbul
2011 Galerijski umjetnički centar “Yuksel Sabanci”, Yildiz tehnički Univerzitet, fakultet za umjetnost i dizajn, izložba završnih projekata studenata, Istanbul
2009 VII međunarodni festival “Buđenje s prirodom”, Prizren, Kosovo
2009 Extra Europa, inspirišući Istanbul, “Pozdravi Evropljana Turcima”, radionica, Linz, Austrija
2009 Extra Europa, galerija Pardigma, Izložba slika različitih pravaca, Linz, Austria
2009 Extra Europa, inspirišući Istanbul, Fresko tehnika, Linz, Austrija
2007 Pera Muzej, “Izložba radnog prostora”, Istanbul
2007 Pera Muzej Ako Istanbul, “Armoured of Re-Potemkin” Istanbul
2007 Ljetnja umjetnička akademija Duzhdovnitsa seoska radionica, Bugarska
Izložba je sponzorisana od strane Ambasade Republike Turske u Crnoj Gori i Yunus Emre Turskog kulturnog centra. Direktor Turskog kulturnog centra u Crnoj Gori, doc. dr Džihan Ozdemir je naglasio da je kulturni centar tek otvoren, ali da se nada da će njegovo prisustvo u Crnoj Gori doprinijeti da će biti više ovakvih susreta čiji je povod kultura. Više u video zapisu.
U katalogu koji prati izložbu, pisac Hüma Gencer je između ostalog zapisao sljedeće:
“…Nešto za šta sama umjetnica pokazuje interesovanje je da u slikama o kretanju prema svim stranama univerzuma simbolicno pripoji arhitektonske skice, posebno džamije i osmanlijske gradjevine koje evoluiraju u oživljavanju formi umjetnikove mašte. Ove arhitektonske skice simbolično opozivaju panoptiku kao model razmisljanja da bi kroz njihovu funkciju boga religiski evocirali panoptizam. Slično kao sto bi arhitekta klasifikovanjem promena na skici, prema društvenim odnosima, statusom ili nazivima, tako i ona želi da istakne vezu univerzuma uz prisustvo vidljivih i nevidljivih elementima koji imaju svoju ulogu u tom krugu. Panoptizam se javlja kao model koji je umjetnica koristila i u skorašnjim izložbama. U svom projektu koji je radila 2008-2009 pod nazivom “Potraga za privatnošću”, vidimo jak uticaj definicija panoptizma, privatnosti i tjela koje je umjetnica istraživala i koje i dalje imaju uticaj kao jedan dizajnerski model prilikom i ove izložbene postavke.
Njeno interesovanje za islamsku umjetnost dolazi do izražaja zbog veoma aktivnog razumjevanja sufizma kojim iscrtava paralele rasporeda u univerzumu. Ove forme koje koristi kao što su muqarnas (stalagniti), munara i pogotovo minber simbolizuju komunikaciju sa bogom; konstruisane su na način da nas podsjećaju na razumjevanje. Ovo razumjevanje simbolički sačinjava jednu od njenih glavnih tema u diplomskom radu pod nazivom ” Analiza imaginamih tjela”…”
Istoričar umjetnosti Mehmet Kahraman je za radove prikazane u okviru izložbe “The World is Not Enough” napisao sljedeće:
“Dekonstrukcija riječi ne nudi ništa u okviru bijega od poznatog “jezičkog zatvora”, ni pored pronalaženja realnijeg pojma u jeziku. Ne dodiruje jezičku suštinu ni simboličku superiornost, naprotiv prikazuje je kao neizbježan fenomen, iako ne pruža bilo kakav oblik zadovoljstva. Prema tome u izložbenim radovima Asli Turkeli pod nazivom “The World is Not Enough” vidimo kako fizička i arhitektonska tijela se spajaju pod okriljem islamske filozofije. Jezik kao takav, pored ova dva strukturalna objekta, zauzima komplementarnu poziciju nasuprot svoje deskriptivne uloge. Haotična struktura arhitektonskih objekata u njenim slikarskim radovima, predstavljeni kao kroz božansku dimenziju, dobijaju uz djelove tjela jedan dinamičan ritam. Kroz dekonstrukciju objekata Turkeli u svojim radovima transformiše arhitektonske planske skice u nove životne komponente koje ne pripadaju ovom svijetu. Takodje ove nove životne jedinice su adresirane na pripadnost kako komplementarnom tako i inkluzivnom indetitetu sufijske svijesti, prije nego da bi se reklo da pripadaju hijerarhiskoj percepciji. Spajanjem sa djelovima tjela, ove religiozne i lingvističke definicije u arhitektonskim komponentama su važne za vizuelno predstavljanje holističkog jezika koji ima oslonac na sufijskom vjerovanju.
Gledano sa istorijskog stanovišta, radovi umjetnika su u sprezi sa džamijama i minijaturama proisteklim kao rezultat sufijskog vjerovanja. Zajedništvo formi se ogleda u zaokupljenosti i percepciji islamskog sufijskog vjerovanja gdje se duševnim stanjem stvara jedna otvorena jezička veza sa posmatračkom publikom.”
FRAGMENTARNI VIDEO ZAPIS
