13.07.2015.
GRAD TEATAR BUDVA
Grad teatar Budva / Centar za kulturu Svilajnac
Vilijam Šekspir
“JULIJE CEZAR”
Režija: Kokan Mladenović
U poneđeljak, 13. jula 2015. godine, na sceni na Svetom Stefanu održana je prva premijera na ovogodišnjem festivalu. Riječ je o Šekspirovoj istorijskoj drami „Julije Cezar“, koju je režirao Kokan Mladenović. JU „Grad teatar“ predstavu je uradio u koprodukciji sa Centrom za kulturu iz Svilajnca.
Režija: Kokan Mladenović
Adaptacija i dramaturgija: Kokan Mladenović
Kostimografija: Tatjana Radišić
Scenografija: Marija Kalabić
Muzika: Irena Popović.
Igraju:
Brut: Sergej Trifunović
Marko Antonije/Julije Cezar: Saša Torlaković
Kasije: Branislav Trifunović
Oktavije/Kaska: Marko Marković
Porcija/Kalpurnija: Jelena Minić
O PREDSTAVI:
Reditelj Mladenović kaže: „Tragedija ’Julije Cezar’ jedan je od najznačajnijih komada u istoriji dramske literature, a njen osnovni motiv – revolucija i politički prevrat, koji se, na kraju, kompromituju u sopstvenoj nemoći, obesmišljavajući tako fenomen istinske demokratije, nisu, na žalost, izgubili na svojoj aktuelnosti od vremena nastanka ovog komada, pa do danas. Pišući o ubistvu Julija Cezara u rimskom senatu, 44. godine p.n.e, Šekspir, u stvari, ispisuje tužnu priču o krahu plemenitih revolucionarnih htenja, koja se, u sudaru sa ličnim interesima, vlastoljubivošću i pohlepom samih revolucionara, pretvaraju u svoju nakaradnu suprotnost. Junaci antičkog Rima, postaju, petnaest vekova kasnije, Šekspirovi savremenici, uronjeni u spletke i zavere elizabetanskog dvora, ali i savremenici našeg istorijskog trenutka u kome je moguće poslednje decenije naše aktuelne istorije posmatrati kroz prizmu likova i odnosa ’Julija Cezara’.
Hoćemo li i nakon ove predstave verovati u revoluciju, ili ćemo shvatiti da je reč tek o pukoj zameni društvenih elita? Hoće li nam postati jasno da jedni te isti ljudi, bili oni u izobilnoj poziciji vlasti, ili u lagodnoj poziciji opozicije, upravljaju našim životima poslednjih dvadesetak godina, smenjujući se na lestvici vlasti, i idući gore-dole, kao na kakvom palanačkom karuselu. Hoće li nam iznova prodati velike reči, držati zapaljive govore i nahuškati nas na još jednu pobunu na čijem će kraju „borba za opšte dobro“ prerasti u njihovu ličnu korist? Možemo li da prestanemo da verujemo u demokratiju ako nam se ona ruga u lice? Možemo li da trpimo autokratsku vlast samo zato što znamo da će jednog uzurpatora zameniti drugi? Možemo li da pristanemo na društva u kojima živimo, ako znamo da su zasnovana na laži? Možemo li da se borimo protiv laži, ako više ni sami ne znamo šta je istina?“
O REŽISERU:
Kokan Mladenović je rođen u Nišu 1970. Završio Srednju glumačku školu u Nišu u klasi Mime Vuković-Kurić. Diplomirao na Katedri za pozorišnu i radio režiju Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu 1993. u klasi Miroslava Belovića i Nikole Jevtića. Izbor režija: Šekspir, Bunjuel, Miler, Hamlet; Harms, Slučajevi; Tirso de Molina Seviljski zavodnik i kameni gost, Bomarše Figarova ženidba, Aleksandar PopovićRazvojni put Bore Šnajdera, Mrešćenje šarana, Aristofan, Maričić, Mladenović Lizistrata, Mir, Velimir Lukić Afera nedužne Anabele, Vida Ognjenović Kako zasmejati gospodara, Je l ibilo kneževe večere, Agota Krištof Velika sveska, Dušan Kovačević Maratonci trče počasni krug, Balkanski špijun, Sabirni centar, Slobodan Selenić Ruženje naroda u dva dela, Henrik Ibzen Per Gint, Šekspir Bogojavljenska noć, San letnje noći, Ukroćena goropad, Ljubomir Simović Putujuće pozorište Šopalović, Goran Petrović, Kokan Mladenović Opsada crkve Svetog Spasa, Goran Stefanovski Bahanalije, Mihail Bulgakov, K. Mladenović Majstor i Maragarita, Mirjana Novaković, K. Mladenović Strah i njegov sluga, Goran Petrović: Skela, Dž. J. Tolkin, K. Mladenović Hobit, Dž. M. Bari, M. Stojanović: Petar Pan, Enda Volš Disko pigs, Fosi, Eb, Kender: Čikago, Slobodan Vujanović Poslednja smrt Frenkija Suzice, Milivoje Mladenović Baš Čelik, Maja Pelević Ja ili neko drugi, Maja Pelević Skočidjevojka, Marin Držić Dundo Maroje, Mladenović, K. Zbogom SFRJ, Rado/Ragni Kosa, Sremac Zona Zamfirova, Bomarše,K. Mladenović, Djarmati, Opera ultima, Eshil, Okovani Prometej, Aleksandar Dima, Tri musketara, Servantes, Don Kihot, Nušić, DR, Lars fon Trir, Dogvil, K.Mladenović/K.Goli, Prosjačka opera, na temu Džona Geja… Sa uspjehom je režirao u pozorištima Srbije, Slovenije, Mađarske, Hrvatske, Rumunije, Bosne i Hercegovine i Crne Gore. Na „Gradu teatru“ već je radio jednu režiju, predstavu „Skočiđevojka“ po motivima Ljubišine priče a po tekstu Maje Pelević, a publika je bila u prilici da prati i ciklus njegovih predstava. Bio je umjetnički direktor pozorišta ”Dadov”, stalni reditelj i ujmetnički direktor Narodnog pozorišta u Somboru, direktor drame Narodnog pozorišta u Beogradu i upravnik pozorišta Atelje 212 u Beogradu. Za svoj rad, dobio je nagradu “Bojan Stupica”, kao i mnoge druge značajne nagrade, među kojima su: tri Sterijine nagrade, nagrada „Bora Mihajlović“, nagrada Ardalion festivala u Užicu, grand prix za režiju na Medjunarodnom pozorišnom festivalu u Budimpešti, četiri Zlatna ćurana na Danima komedije u Jagodini, četiri nagrade Joakim Vujić, tri nagrade na Vojvođanskim susretima pozorišta, tri nagrade na Festivalu klasike u Vršcu, dvije nagrade na Festivalu pozorišnih praizvedbi u Paraćinu, nagrada za režiju festivala u Kotoru, zlatna plaketa „Mokranjčevih dana“ u Negotinu i zlatna plaketa „Dana Zorana Radmilovića“ u Zaječaru, kao i mnoga druga esnafska priznanja i godišnje nagrade pozorišta u kojima je režirao.
VIDEO FRAGMENT IZ PREDSTAVE
