24.06.2015.
GRAD TEATAR BUDVA
Crnogorsko narodno pozorište
Dušan Kovačević
“URNEBESNA TRAGEDIJA”
Režija: Veljko Mićunović
U srijedu, 24. juna 2015. godine, na sceni između crkava, izvedena je predstava Crnogorskog narodnog pozorišta „Urnebesna tragedija“, nastala po čuvenom tekstu Dušana Kovačevića, a u režiji Veljka Mićunovića.
Reditelj: Veljko Mićunović
Dramaturg: Slobodan Obradović
Scenograf: Miodrag Tabački
Izbor muzike: Veljko Mićunović
Igraju:
Ruža – Ana Vujošević
Milan – Mladen Nelević
Neven – Vule Marković
Julka – Nada Vukčević
Kosta – Branimir Popović
Rajna – Branka Stanić
Vasilije – Meto Jovanovski
Doktor – Mišo Obradović
Milicioner – Momo Pićurić
O PREDSTAVI:
Reditelj Mićunović se, govoreći o predstavi, zapitao: “Kako posmatrati životnu prošlost? Da li bi se moglo reći – ostavila je bolne tragove ili je to pitanje jednog vremena koje je za čitavu generaciju bilo frustrirajuće. Odrastati kroz to nevrijeme ispostavi se na kraju kao intrigantno.
Kao neobično životno sazrijevanje.
Da li je u pitanju socijalistički milje ili postsocijalistički ili tranziciono, liberalno-kapitalističko doba, nebitno je. Gdje god živjeli, u kojim god životnim okolnostima, važno je da se suočimo sa sobom. Svako ima svoj poseban susret sa životom.
Odrastanje tokom jednog dana. Ili je to možda bio tren u kome je prepoznao čovjeka u sebi…”
O ovom Kovačevićevom tekstu dramaturg Slobodan Obradović kaže: „Kovačevićeva ’Urnebesna tragedija’ već u svom naslovu sadrži protivurečnost koja autorski i glumački tim stavlja na test. Na prvi pogled sve ono što se događa ostavlja utisak isečka iz života jedne porodice: dva brata, gotovo stereotipno različitih priroda, moraju da odluče šta učiniti sa ocem koji je, silom prilika, pušten iz ludnice.
Nakon nešto više od dve decenije društveno-političkog ludila, kada smo državice uredno ogradili leševima, postavlja se pitanje šta bi iz savremene vizure valjalo akcentovati u ’Urnebesnoj tragediji’? Psihološki realizam, uprkos realističnoj dramskoj situaciji, vodi u slepu ulicu, a prepoznatljive mentalitetske boljke, oličene sočnim i gorko duhovitim dijalogom, zavodljive su – ali bi mogle same sebi da postanu svrha.
I tu onda na teren dolazi fenomen sećanja koje, istina, nije potencirano u originalu ’Urnebesne tragedije’, ali jeste često prisutan motiv dramskog rukopisa Dušana Kovačevića. U manjoj ili većoj meri, on o sećanju piše kao da je to neophodnost koja nam pomaže da prihvatimo prošlost, živeći u sadašnjosti. Sa ciljem da razumemo budućnost“.
O REDITELJU:
Veljko Mićunović je rođen 1986. godine. Diplomirao je pozorišnu režiju na beogradskom Fakultetu dramskih umetnosti, u klasi profesora Egona Savina. Kao asistent režije sarađivao je sa Jiržijem Menclom i Paolom Mađelijem. Nakon debitantske predstave po Fejdoovom tekstu “Ne šetaj se gola”, slijede predstave “U lovu na bubašvabe”(JDP),”Otelo”Grad teatar Budva / Zetski dom/Festival MESS), “Revizor” (Cmogorsko narodno pozorište), “Život je pred tobom”, Smrt trgovačkog putnika” i “Anđeli čuvari (Beogradsko dramsko pozorište), “Nesporazum”(Narodno pozorište u Beogradu), “Garderober”(Slovensko narodno gledališće Maribor).
Predstave koje je režirao gostovale su i nagrađivane na više od dvadeset pozorišnih festivala.
VIDEO FRAGMENT IZ PREDSTAVE