U srijedu, 16. jula 2014. godine, u crkvi Santa Marija nastavljen je muzički program ovogodišnjeg festivala koncertom trija vrhunskih umjetnika iz Rusije, pijanistkinje Poline Osetinskaje, violiste Mikhaila Bereznickog i violončeliste Denisa Šapovalova.
Život pijanistkinje Poline Osetinskaje može se podijeliti na dva razdoblja. Prvo – život “wunderkind”-a (riječ sa kojom se Polina ne može pomiriti) – kada je Polina nastupala kao djevojčica u velikim salama koje su bile ispunjene nadahnutim senzacionalistima. Drugo, koje se nastavlja do danas, je svakako njena pobjeda nad prvim. To je aluzija kako na ozbiljne nastupe, tako i na zahtjevnu publiku.
Polina Osetinskaja počela je da nastupa od pete godine. Sa sedam godina upisala je Muzičku školu Moskovskog Konzervatorijuma. Polina je svoj prvi concert izvela sa šest godina u Velikoj sali Viljnus Konzervatorijuma u Litvaniji. Zajedno sa svojim ocem koje je preuzeo ulogu menadžera, mala Polina odlazila je na turneje kroz SSSR gdje su je dočekivale pune sale i ovacije. Polina je u svojoj zemlji bila zasigurno najpoznatije dijete a njen odnos sa ocem bio je prikazan od strane medija kao neka vrsta “sapunice” nakon što je Polina sa trinaest godina odlučila da napusti oca i ozbiljno se posveti muzici u Lenjingradskom Konzervatorijumu kod priznate profesorice Marine Volf.
Polina ja započela turneju još jednom dok je još bila student na Sankt Petrburškom Konzervatorijumu. (Pijanistkinja je naknadno završila magistarske studije na Moskovskom Konzervatorijumu u klasi profesorice Vere Gornostajeve.) Nastupala je sa Tokijskim Filharmonijskim Orkestrom, Orkestrom Nacionalne Opere Veimar, Akademskim Simfonijskim Orkestrom Sankt Peterburške Filharmonije, Državnim Akademskim Simfonijskim Orkestrom Svetlanov, sa “Moskovskim Virtuozima”, “Nova Rusija Orkestrom” i mnogim drugim.
Među Polinim saradnicima na sceni izdvajaju se dirigenti Saulijus Sondekis, Vasilij Sinaiski, Andrei Boreiko, Gerd Albreht, Jan Paskal Tortelijer i Tomas Sanderling. Polina Osetinskaja nastupala je na “Wallonie Festival”-u u Briselu, “Mainly Mozart Festival”-u, “Frederic Chopin Festival”-u u Majamiju, “The Stars of the White Nights Festival”-u, “December Evenings Festival”-u i mnogim drugim.
Dodijeljena joj je nagrada “The Maly Triumph”. Godine 2008. napisala je autobiografiju “Zbogom, tugo” koja je postala bestseler.
Polina Osetinskaja uglavnom kreira neobične i često paradoksalne solo programe. Gotovo uvijek uvrsti djela savremenih kompozitora često ih suprostavljajući tradicionalnim klasičnim djelima: “Savremena muzika nije samo nastavljanje starije muzike. Pomaže nam da otkrijemo ideje i ljepotu u starijoj muzici koja se tokom decenija izgubila u slijepim generacijma i mehaničkom i često bezosjećajnom izvođenju.”
Polina često izvodi djela post-avangardnih kompozitora kao što su Valentin Silvestrov, Leonid Desiatnikov, Vladimir Martinov, Georgs Pelecis i Pavel Karmanov.
Pijanistkinja sarađuje sa mnogim izdavačkim kućama uključujući “Naxos”, “Sony Music” i “Bel Air”.
Mihail BEREZNJICKI je po mišljenju mnogih poznatih muzičara, jedan od najboljih violista u svijetu. Kombinacija toplog zvuka viole i violinske virtuoznosti, moćnog temperamenta i prefinjene lirike, revolucionarne avangardne ideje, stavljaju ga u red sa najboljim svjetskim muzičarima. Violu počinje da svira tek sa 26 godina. Do tada je vec kao iskusni violinista i formirani muzičar svirao kao solista, sarađivao sa najboljim svjetskim orkestrima i svirao u raznim kamernim ansamblima. Ipak, osjetio je da mu je viola bliži instrument, i po zvuku i po stilu.
Kao violinista, za vrijeme šolovanja na Moskovskom konzervatorijumu, bio je u klasi prof. M.S. Glezarove i N.G. Beškine a iskustvo kamernog muziciranja je stekao pod rukovodstvom M.S. Kopelmana, V.A. Berlinskog, D.V. Šebalina, A.G. Bahčieva i mnogih drugih. Zatim upisuje postdiplomske studije u klasi profesora J.A. Bašmeta. Tih godina mnogo nastupa na koncertima i kao violinista i kao violista, koristi nekad oba instrumenta na istom koncertu.
Pobjednik je međunarodnog takmičenja kamerne muzike “V.Bellini” u Italiji, 1990. god.
Bereznjicki je laureat međunarodnog takmičenja violista “L. Tertis” u Engleskoj (1997), takođe je i prvi ruski violista koji je osvojio nagradu na tom takmičenju od 1980. godine, kada je takmičenje osnovano.
Pobjednik je i međunarodnog takmičenja violista J. Bašmet u Moskvi.
Kao solista i član raznih ansambala učestvuje na festivalima u Rusiji, Litvaniji, Letoniji, Mađarskoj, Poljskoj, Italiji, Austriji, Š paniji, Njemačkoj, Francuskoj, Finskoj, Engleskoj, Kostarici, Južnoj Koreji i dr. Među festivalima su “Decembarske večeri” na sjećanje S.T.Rihtera i “Moskovska jesen” u Moskvi, «Berliner Festwochen» i «Oleg Kagan Musikfest» u Njemačkoj, «Bath International Music Festival» u Engleskoj.
Mihail Bereznjicki je prvi u Rusiji izveo mnoga djela kompozitora kao što su N.Rota, M. Najman, R. Klark, Bouen, M. Feldman, E. Podgajc, I. Golubev i dr. Svirao je u ansamblu sa muzičarima kao što su G. Kremer, A. Ljubimov, N. Gutman, J. Bašmet, V. Tretjakov, A. Rudin, N. Štarkman, K. Blaher, V. Lobanov, J. Franc. Mihail Bereznjicki je docent na Moskovskom konzervatorijumu, dobitnik je priznanja Zaslužni umjetnik Rusije, član je žirija mnogih međunarodnih takmičenja. Snimao je za radio i televiziju.
Trenutno mnogo nastupa u Rusiji i inostranstvu.
Denis Shapovalov (violončelo)
“Izvanredan talenat! – ovim riječima je poznati Mstislav Rostropovič okarakterisao Šapovalova. Denis Šapovalov izdvaja se od većine nadarenih čelista po svom prefinjenom razumijevanju djela koja izvodi, po svojoj istančanoj tehnici, nevjerovatno izražajnoj i uzvišenoj interpretaciji.
Šapovalov je dobio priznanje za svoj izuzetan muzički talenat na XI Međunarodnom Čajkovski takmičenju 1998. godine, osvojivši prvu nagradu i zlatnu medalju jednoglasnom odlukom žirija.
2000. godine Šapovalov je završio magistarske studije na Moskovskom konzervatorijumu u klasi profesorice Natalije Šakovskaje. Tokom jedanaest godina (2001-2012) bio je professor violončela na Moskovskom konzervatorijumu. Često je pozivan da drži seminare u Rusiji i inostranstvu.
Svoj debi u Americi uspješno je ostvario na “World Cello Congress”-u u Baltimoru 2000. godine.
Maestro Rostropovič izdvojio je Šapovalova od svih ruskih violončelista i mnogo puta ga je pozivao da nastupaju zajedno sa različitim orkestrima u Rusiji, Velikoj Britaniji i Sjedinjenim Američkim Državama, kao i da učestvuje na Rostropovičevim festivalima u Azerbejdžanu i Francuskoj. Šapovalov je jedini violončelista koji je nastupio na koncertima u čast Rostropovičevog sedamdesetpetog rođendana u Njujorku i Londonu zajedno sa izvrsnim muzičarima – M. Vengerovim, E. Kisinim, M. Agerhim, Ju. Bašmetom.
Mladi violončelista učestvovao je na mnogobrojnim festivalima u Rusiji, Francuskoj, Italiji, Njemačkoj, Austriji, SAD-u, Japanu i Kini. Takođe sarađuje sa Čajkovski Simfonijskim orkestrom, Akademskim Simfonijskim orkestrom Sankt Peterburške Filharmonije, Kamernim orkestrom “Moskovski virtuosi”, Kamernim orkestrom “Moskovski solisti”, Bajerih Rundfank orkestrom, Holandskim Filharmonijskim orkestrom, Londonskim Filharmonijskim orkestrom, Londonskim Simfonijskim orkestrom, Baltimorskim Kamernim orkestrom, Jomijuri Simfonijskim orkestrom, Tokijskim Simfonijskim orkestrom, Litvanskim Simfonijskim i Kamernim orkestrom, Busan Filharmonijskim orkestrom, Bratislavskim Simfonijskim orkestrom, Alborg Simfonijski orkestrom.
Sarađuje se istakutim dirigentina kao što su Lorin Mazel, Juka-Peka Saraste, Vladimir Fedoseev, Jutaka Sado, Joel Levi, Endru Liton, Kristijan Badea, Vladimir Spivakov, Juri Bašmet, Valerij Polanski, Tomas Sanderling, Boguslav Davidov, Žulijan Galan, Đandrea Noseda i Džonatan Bret. Njegovi muzički saradnici su Rodio Šerdin, Vadim Repin, Nikolaj Znaider, Olga Kern, Aleksander Ljubimov, Džon Nakamatsu, Aleksander Gindin, Andreas Mustonen.
Šapovalov je nastupao u najpoznatijim svjetskim salama – “Boljšoj Teatar” Moskovski konzervatorijum, “Concertgebouw” u Amsterdamu, “Royal Festival Hall” i “Barbican Center” u Londonu, “Munchner Philharmonic”, “Megaron Concert Hall” u Atini, “Auditorio Nacional de Musica” i “Palacio de Congresos” u Madridu, “UNESCO Conference Hall” u Parizu, “Vaduzerzaal” u Lihtenštajnu, “Avery Fisher Hall” u Njujorku, “Bejing Concert Hall” u Pekingu, “Tokyo Bunka Kaikan” i “Suntory Hall” u Tokiju.
Šapovalov se pojavljivao na nekoliko radijskih i televizijskih koncerata snimljenih od strane Ruske Državne Radio-Televizije, “Bayerische Rundfunk”, ”Radio France”, “NY Public Radio”, “Bayern Klassik”, “Das Erste ARD”, “Mezzo”, ”NHK”.
Šapovalov je aktivni učesnik raznih savremenih muzičkih projekata. Mnoga djela savremenih kompozitora posvećena su njemu. 2006. godine Denis je osnovao takmičenje za mlade ruske kompozitore “CelloVek” koje je podržalo nekoliko organizacija a održano je u Moskovskom Državnom konzervatorijumu.
2007. godina je za ovog klasičarskog umjetnika bila značajna zbog dva neobična događaja – u martu je na Moskovskom Bijenalu Scenskih Umjetnosti premijerno prikazan multi-medijalnii projekat “Night Streets” zasnovan na Šapovalovim kompozicijama. U aprilu Šapovalov je postao prvi klasičarski muzičar koji je izveo solo koncert na Sjevernom polu.
U novembru 2008. godine izdat je konceptualni album Šapovalove muzike “Above the Earth” gdje on svira ne samo violončelo, nego i klavijature, elektro i bas gitaru.
U maju 2009. godine Šapovalova je primio predsjednik Grčke K. Papoulias tokom njegove turneje u Grčkoj. Legenda grčke savremene muzike Mikis Teodorakis bio je zadivljen Šapovalovom interpretacijom njegove poznate Rapsodije za violončelo i orkestar.
Od 2006. godine, nakon studija dirigovanja na Moskovskom Državnom Konzervatorijumu, Šapovalov je započeo karijeru dirigenta. U decembru 2010. godine biva pozivan za glavnog dirigenta u Simfonijskom orkestru Siberije. Za prethodne tri sezone Šapovalov je koncertrirao širom Rusije, kao i u Kazahstanu, Ukrajini, Litvaniji, Bjelorusiji i Siberiji, sa kamernim I simfonijskim orkestrima i kao violončeista i kao dirigent.
Olga Rostrpovič pozvala je Šapovalova za umjetičkog direktora glavnog projekta III Međunarodnog Rostropovičevog Festivala. “Cello Parade” održan je u aprilu 2012. godine u Koncertnoj sali Čajkovski. Preko 60 violončelista bilo je prisutno na sceni iz osam vodećih ruskih orkestara kao i nekoliko poznatih ruskih solista. Na ovom koncertu Denis Šapovalov nastupao je i kao solista i kao dirigent.
Nedavno je dirigovao Državnim Simfonijskim orkestrom “Novaya Rossiya” ( umjetnički direktor Ju. Bašmet).
CD “Great Cello Concerto” koji je snimio sa Kamernim orkestrom “Moscow Virtuosi” pod dirigentskom palicom Saulusa Sondetskisa objavljen je u junu 2013. godine u izdanju “OClassica”-e.
PROGRAM
Ludwig van Beethoven
Piano Trio in B – flat major op. 11
Allegro con brio
Adagio
Tema con variazioni – “Pria Ch’io I’impegano”
Johannes Brahms Trio in A – minor. op.
114
Allegro
Adagio
Anante grazioso
Allegro
