Marina Zec Medin: Muzičko-poetsko veče sa društvom „Feral“

 

 

Marina Zec Medin

MUZIČKO-POETSKO VEČE SA DRUŠTVOM „FERAL“

(Budva, 8. januar 2016)

 

 

Nekoliko dana poslije novogodišnjih praznika, tokom kojih su desetine hiljada ljudi posjetile Budvu i iz nje nestale meteorskom brzinom čim su se pogasila svjetla reflektora na bini ispred hotela „Mogren“, u maloj konobi „Feral“ ispod palmi u Starom gradu okupilo se nekoliko prijatelja željnih druženja, muzike i poezije.

 

Konoba Feral

Konoba Feral - 2

 

Ovo veče je organizovalo Društvo „Feral“ koje su jesenas osnovali Itana Lalović, antropolog i etnolog, Milena Asanović, politikolog, dr Srđa Zlopaša, psihijatar i psihoanalitičar i Mile Mićko Vejnović, ugostitelj. Društvo je nastalo sa idejom da, između ostalog, njeguje i čuva duh stare Budve i one vrijednosti stvarane kroz njeno dugo postojanje koje je čine posebnom. Tako je u oktobru 2015. godine Društvo „Feral“ posvetilo veče svom nedavno preminulom sugrađaninu Antu Urbanu koji je utkao sebe u aktivizam i društveno koristan rad, uprkos bolesti sa kojom se cijelog života hrabro nosio. Kroz izložbu fotografija koje je Ante za sobom ostavio i podsjećanja rođaka i prijatelja na njegov život i djelo, iskazano je duboko poštovanje prema ovom dragom čovjeku.

Muzičko-poetsko veče, održano 8. januara, okupilo je nekoliko desetina ljudi, mahom prijatelja i čestih gostiju ove konobe. U autentičnom ambijentu Starog grada, uz ribu i vino, zatreperile su žice gitare i dirke klavira, čije su zvuke prihvatili pozvani i slučajni gosti. Zapjevale su se stare primorske i dalmatinske klapske pjesme, starogradske melodije i romanse, italijanske kancone, balade i rok. Smjenjivali su se samouki muzičari na gitari, ljekari Marina Zec Medin i Srđa Zlopaša, koji se podsjetio i svog muziciranja na klaviru iz mladalačkih dana, kao i profesionalni muzičari za klavirom Milica Radoman i Boban Radonjić. Instrumente su nadjačali glasovi Marije Šumić, Jerka Dragićevića, Željka Pjerotića, Itane Lalović, Marije Gaćinović, Mićka Vejnovića, Gorana Pajovića, Dušana Medina i drugih gostiju. Posebnu pažnju su izazvale interpretacije Santa Lucia i Besame mucho u izvedbi Marije Šumić čiji sopran izaziva divljenje. U trenucima muzičkog zatišja, uz tihu pratnju klavira, Srđa Zlopaša je nadahnuto govorio poeziju Arsena Dedića, Pera Zupca, Vita Nikolića, Matije Bećkovića, Dragutina Deklića… Prijatna atmosfera ovog, više spontanog nego organizovanog, druženja potrajala je do sitnih noćnih sati. Društvo se razišlo noseći u sebi muziku i radost okupljanja za koje savremeni život ima sve manje prostora i vremena.

 

Konoba Feral - 3

Konoba Feral - 4

Konoba Feral - 5

Konoba Feral - 6

Konoba Feral - 7

 

Sličan način druženja bio je svojstven generacijama Starobudvana kojih više nema među nama, ali postoje u sjećanjima, pričama i anegdotama koje su ih nadživjele. Nekadašnji ribari, pituri, brice, maraguni i drugi meštri okupljali su se u slobodno vrijeme i uz briškulu i trešetu, čašu vina, pjesmu i šalu težili vedrijoj strani života. Baveći se svojim zanatima, obezbjeđivali su, mahom, skromnu egzistenciju sebi i svojim porodicama i istovremeno, kao volonteri, bili nosioci društvenog, kulturnog i sportskog života u svom malom gradu. Tako se, zahvaljujući generacijama amatera i zaljubljenika u duvačke instrumente i udaraljke, Gradska muzika održala 110 godina dajući Budvi snažan primorski identitet i potvrđujući njen urbani mediteranski duh.

Druženje sa Društvom „Feral“ u konobi „Feral“ bi, u skladu sa imenom, moglo da pruži brojne mogućnosti za osvjetljavanje i oživljavanje različitih kulturoloških vrijednosti koje danas, u brzom protoku ljudi i vremena, neumitno izmiču. Budva, sa svim svojim prirodnim i civilizacijskim osobenostima, uprkos ovovremenoj degradaciji, jeste od svog postanka grad koji, zavisno od širih društvenih okolnosti, više ili manje, živi i sanja Mediteran.

 

Fotografije: Itana Lalović