10.07.2015.
GRAD TEATAR BUDVA
Narodno pozorište Republike Srpske
Aleksandar Popović
“Mrešćenje šarana”
Režija: Egon Savin
U petak, 10. jula 2015. godine, na sceni između crkava, izvedena je predstava Narodnog pozorišta Republike Srpske iz Banja Luke „Mrešćenje šarana“ po tekstu Aleksandra Popovića, a u režiji Egona Savina.
Režija i adaptacija: Egon Savin
Scenografija: Egon Savin
Realizacija scenografije: Dragana Purković Macan
Kostimografija: Jelena Stokuća
Igraju:
Borko Gracin, profesor – Željko Stjepanović
Mica, njegova žena – Anja Ilić
Laza Paunov, zastavnik – Boris Šavija
Kum Sveta Milosavljević, gospodin – Aleksandar Stojković
Kumić Mita, njegov sin – Zlatan Vidović
Bosa Katanić, profesorka – Nikolina Jelisavac
Vasa Vučurović, kapetan – Branko Janković
Gospava, njegova žena – Sandra Ljubojević
Četnički vojvoda, sveštenik – Ognjen Kopuz
Agenti udbe – Rok Radiša i Bojan Kolopić
O PREDSTAVI:
“Mrešćenje šarana” je priča koja, iako tematikom usko vezana za konkretno vrijeme (Drugi svjetski rat, Beograd), može bez problema da se tumači kroz prizmu današnjice. To je priča o borbi za vlast unutar porodičnih odnosa. Ukoliko bi je tumačili sa aspekta doba u kome živimo, ideologija u koju su tada čvrsto vjerovali bila bi zamijenjena borbom za interesne sfere. I tada i danas u središtu dešavanja je mali čovjek u konstantnom sukobu između pripadajuće ili opozicione političke strane.
“Šta je to nalog ovog najnovijeg vremena u pozorištu? Da li uopšte pozorišno vrijeme protiče tako brzo kao istorijsko? Naravno da ne. Pozorišno vrijeme se ne mjeri satom ni kalendarom, već vrijednostima, i zato je neuporedivo sporije. Pomaci nisu česti, kao i velike i značajne drame i predstave, pa otud rijetko bilježimo značajne datume u našem pozorišnom kalendaru”, kaže režiser i scenograf predstave Egon Savin.
Prema njegovim riječima, Aleksandar Popović je pisac neimaštine u svakom pogledu.
“Svi njegovi špijuni, dupedavci, prefakute, barabe, šegrti, četnici, žandari, lopovi, partizani – svi žude za vulgarnim obiljem koje nikad nisu ni vidjeli. Svi su njegovi likovi od istog soja – danas odbačeni podanici, poniženi i gladni, prijetvorni i lukavi, a već sutra bahati nitkovi, vlastodršci”, zabilježio je Savin.
O PISCU TEKSTA:
Aleksandar Popović (20. novembar 1929, Ub — 9. oktobar 1996, Beograd) jedan je od najznačajnijih srpskih dramskih pisaca. Po završetku gimnazije, odličan matematičar, predaje se pisanju poezije i postaje kandidat za člana Udruženja književnika. Krajem četrdesetih uhapšen je i provodi pet godina na Golom Otoku. Nakon robije bio je prisiljen da se okuša u raznim zanatima. Početkom pedesetih prihvatio je poziv Duška Radovića iz Radio Beograda i počeo da piše radio-drame za đecu. Sa prvim literarnim tekstovima pojavio se 1959. godine. Najviše je pisao komedije i satire, a uspješno se bavio i drugim žanrovima, pa je iza sebe ostavio bogat opus drama za đecu, scenarija za televizijske drame i serije. Za dramska djela osvojio je mnogobrojne nagrade, a pozorišne predstave rađene po njegovim tekstovima postale su zaštitni znak mnogih pozorišta. Napisao je preko 50 pozorišnih komada. Njegov raznovrstan opus sadrži drame i komedije, drame za đecu, TV drame i televizijske serije. Neke od najpoznatijih su: Ljubinko i Desanka, Čarapa od sto petlji, Razvojni put Bore Šnajdera, Smrtonosna motoristika, Druga vrata levo, Mrešćenje šarana, Bela kafa, Tamna je noć, Baš bunar.
O REŽISERU:
Egon Savin je rođen 1955. godine u Sarajevu u porodici operskih pjevača. Režiju je diplomirao 1979. godine na FDU u Beogradu u klasi profesora Dejana Mijača. Već svojim prvim režijama predstavio se kao jedan od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih reditelja. Radi kao redovni profesor na Katedri za pozorišnu režiju FDU. Iza sebe ima osamdeset pet režija raznovrsnog dramskog repertoara; od savremenih domaćih autora koje je režirao u neformalnim trupama do svjetskih klasika u najvećim nacionalnim teatrima. Radio je širom bivše Jugoslavije, a njegove predstave su igrane na gostovanjima širom svijeta.
VIDEO FRAGMENT IZ PREDSTAVE
