Katastrofa: (samo) uništenje 1979 – 2019.

Šesto veče književnog budvanskog festivala “ĆIRIlLCOM”, čiji su organizatori Narodna biblioteka Budve i Udruženje izdavača i knjižara Crne Gore, proteklo je uz zanimljiv multimedijalni projekat pod nazivom: Katastrofa: (samo) uništenje 1979 – 2019., čiji su organizatori: mr Jelena Lazić, Merin Smailagić, Marko Kentera, Miloš Boreta, Nemanja Kuljača i Igor Trnski.

Organizatori izložbe, koja će biti izložena do 30 septembra u crkvi Santa Marija u Starom gradu su; Narodna biblioteka Budve, NVO Primorska i Zavod za izgradnju Budve.

Otvarajući ovu multimedijalnu izložbu, predsjednik Opštine Budva Marko Carević je pored ostalog kazao, da je zemljotres 1979.godine bio katastrofa, opomena, ali i  šansa.

Četrdeset godina  nakon zemljotresa, kazao je Carević, moramo misliti o ovom dogadjaju i planirati razvoj grada sa odgovornošću.  Urbanistički haos koji je nastao poslednjih decenija, govori da nijesmo naučili važne lekcije i da su neke šanse propuštene, kazao je pored ostalog, predsjednik Opštine Budva Marko Carević, čestitajući organizatorima na uspješno organizovanom multimedijalnom projektu, prenosi budvanski ART PRESS.  

Kako je pojasnila arhitektica mr Jelena Lazić, izložba Katastrofa 1979 – 2019. je retrospekcija, šta smo uradili u periodu od 40 godina?  Šta je bilo dobro, a šta loše. Vidimo tačku dejstva svih sila koje su oblikovale Budvu, da utvrdimo, da li je obnova završena 1984. godine, ili ona još traje. Da li je uništenje grada bilo samo od strane prirode, a koliko je pričinjeno od strane čovjeka? Da li je to bilo samouništenje…

Grad je, kako je kazala u veoma zanimljivom izlaganju, lična stvar svakog pojedinca koji ga prilagodjava svojim potrebama i prilagodjava vremenu u kome živi. Ona se zapitala, imamo li “oči koje ne vide” dalje od ličnih interesa? Isto kao što arhitektura ne smije biti posmatrana nezavisno od urbanizma, tako ni pojedinac ne smije biti posmatran nezavisno od društva.  Samodovoljnost jednog pojedinca, ili jednog objekta, ulice, parka, ne smije biti mjerilo, kazala je ona.

Da li smo svoj grad potpuno, ili djelimično uništili, ili je to korak sa vremenom i forma grada proizišla  iz jednog potrošačkog društva. Kako je  neko rekao, tek poslije zemljotresa dolazi  katastrofa, zapitala se arhitektica Lazić. Ona je kazala, da bi voljela da izložba bude početak jednog plana za grad Budvu. Početak samosagledavanja iz kojeg će proizaći standard ii smjernice za dalje djelovanje….

Tek kada naučimo da živimo sa Gradom i u Gradu, znaćemo kako zajedno  da razvijamo zaboravljenu vezu izmedju “polisa” i “politike” .  Dok se zemlja tresla, molili smo se da se Grad ne sruši. Da li ga sada rušimo sami, zapitala se, arhitektica mr Jelena Lazić, pozdravljena od strane velikog broja prisutnih gradjana.

O radovima na obnovi Starog budvanskog grada nakon zemljotresa 1979. godine, govorili su arhitekta Vanja Kuznjecom i Željko Mitrović. Oni su izrazli radovanje što su učestvovali u tako ozbiljnom projektu, al i izrazili žaljenje zbog urbanistilog  haosa u Budvi poslednjih godina, kao i nekim nedopustivim pojavama koje su prisutne u samom starom budvanskom gradu.